อธิบาย: TMC หมายถึงอะไรเมื่อเรียก BJP 'bargis'

พูดง่ายๆ คำว่า bargi หมายถึงทหารม้าในกองทัพ Maratha และ Mughal คำนี้มาจากพ่อค้าชาวเปอร์เซีย ซึ่งหมายถึงคนรับภาระอย่างแท้จริง นักประวัติศาสตร์ Surendra Nath Sen ตั้งข้อสังเกตในงานของเขาในปี 1928 เรื่อง The Military System Of The Marathas

ในกองทหารม้ามาราธา ผู้ฉกรรจ์คนใดก็ได้สามารถสมัครเป็นพ่อค้าต่อรองได้ เว้นแต่เขาจะมีเงินซื้อม้าและชุดทหาร ในกรณีนี้เขาสามารถเข้าร่วมเป็นซิลเฮดาร์ซึ่งมีอนาคตที่ดีกว่ามาก'

ในขณะที่การเลือกตั้งสมัชชาในรัฐเบงกอลตะวันตกใกล้เข้ามา หัวข้อ 'คนใน-คนนอก' ได้กลายเป็นหัวข้อหนึ่งของการอภิปรายทางการเมือง การพิจารณาคดีของ All India Trinamool Congress (TMC) ซึ่งดูแลฐานผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ไม่ได้พูดภาษาเบงกาลีขนาดใหญ่ในรัฐ ได้พบคำเฉพาะเจาะจงที่จะโจมตีสถานะบุคคลภายนอกของพรรค Bharatiya Janata ( BJP) คำว่า 'bargi' ตามที่ TMC ชอบเรียกว่า BJP มีความสำคัญเป็นพิเศษในประวัติศาสตร์ของเบงกอล เป็นการรับรู้ที่ผิดว่าปาร์ตี้กำลังเรียกคนนอก BJP เราเรียกพวกเขาว่า 'bargis' คนนอก ... คำนี้มีความสำคัญ Sukhendu Shekhar Ray จาก TMC กล่าวเมื่อเร็ว ๆ นี้

คำนี้อ้างอิงถึงการรุกรานของมาราธาหลายครั้งในรัฐเบงกอลตะวันตกระหว่างปี ค.ศ. 1741 ถึง ค.ศ. 1751 ซึ่งส่งผลให้เกิดการปล้นสะดม การปล้นสะดม และการสังหารหมู่ในดินแดนโมกุลในขณะนั้น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาเฉพาะนี้ส่งผลต่อจิตสำนึกของเบงกอลในขอบเขตที่พวกเขามีอยู่ในนิทานพื้นบ้านและวรรณคดีเบงกาลีและคำว่า 'bargis' ถูกใช้เพื่ออ้างอิงถึงกองกำลังภายนอกที่ลำบาก

ใครคือ bargis?

พูดง่ายๆ คำว่า bargi หมายถึงทหารม้าในกองทัพ Maratha และ Mughal คำนี้มาจากพ่อค้าชาวเปอร์เซีย ซึ่งหมายถึงคนรับภาระอย่างแท้จริง นักประวัติศาสตร์ Surendra Nath Sen ตั้งข้อสังเกตในงานของเขาในปี 1928 เรื่อง The Military System Of The Marathas แต่ในกองทัพจักรวรรดิทั้งสอง คำนี้หมายถึงทหารที่ขี่ม้าที่นายจ้างของเขาตกแต่งไว้ เซนเขียน

ในกองทหารม้า Maratha ผู้ที่ฉกรรจ์คนใดก็ได้สามารถสมัครเป็นพ่อค้าขายของ เว้นแต่เขาจะมีเงินซื้อม้าและชุดทหาร ในกรณีนี้เขาสามารถเข้าร่วมเป็นซิลเฮดาร์ซึ่งมีอนาคตที่ดีกว่ามาก ทั้ง bargirs และ silhedars อยู่ภายใต้การควบคุมโดยรวมของ Sarnobat (Persian for Sar-i-Naubat หรือ Commander in Chief)

ทำไม Marathas โจมตีเบงกอล?

Maratha บุกเข้าไปในจังหวัด Mughal ของเบงกอล (ซึ่งรวมถึงภูมิภาคของ Bihar, Bengal และ Orissa) ระหว่างปี ค.ศ. 1741 ถึง ค.ศ. 1751 เกิดขึ้นในช่วงเวลาของความไม่แน่นอนทางการเมืองที่รุนแรงทั้งในศาล Maratha และ Mughal

ที่เมืองหลวง Maratha ใน Satara Chhatrapati Shahu กำลังพยายามแก้ไขความแตกต่างระหว่างศูนย์อำนาจชั้นนำสองแห่งของเขา - ราชวงศ์ Peshwa แห่ง Pune และ Raghoji I Bhonsale of Nagpur ในขณะที่จักรวรรดิโมกุลกำลังพังทลายลงในศตวรรษที่ 18 หัวหน้าเผ่ามาราธาทั้งสองกำลังแย่งชิงสิทธิการเก็บภาษีในภูมิภาคที่ห่างไกล และไม่เห็นด้วยอย่างรุนแรงเกี่ยวกับขอบเขตอิทธิพลของพวกเขา

ในรัฐเบงกอล มหาเศรษฐี Subahdar Sarfaraz Khan ถูกโค่นล้มโดยรองผู้ว่าการ Alivardi Khan หลังจากการเข้ารับตำแหน่งของ Khan ผู้ว่าราชการจังหวัดโอริสสา Zafar Khan Rustam Jung หรือที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อ Murshid Quli II ได้กบฏต่อผู้แย่งชิง การจลาจลล้มเหลว และจุงขอความช่วยเหลือจาก Raghoji เพื่อขับไล่ Khan

Raghoji ยังได้รับแรงจูงใจจากการเมืองภายในภายในค่าย Maratha ด้วยความกลัวเมื่อเขามาจาก Peshwa Balaji Baji Rao หรือที่รู้จักในชื่อ Nana Saheb พยายามสร้างการอ้างสิทธิ์เหนือแคว้นเบงกอลในช่วงเวลาแห่งความวุ่นวายทางการเมืองในจังหวัดนี้

ความเสียหายที่เกิดกับเบงกอลจากการรุกรานของ Maratha นั้นรุนแรงเพียงใด?

Marathas เข้าสู่จังหวัด Mughal ครั้งแรกในเดือนสิงหาคม 1741 เมื่อกองทหารราบของ Raghoji มาพร้อมกับ Mirza Baqar Ali บุตรเขยของ Jung เพื่อพิชิต Orissa นักประวัติศาสตร์ T.S. Shejwalkar ในแถลงการณ์ 1941 ของ Deccan College, Pune

อาลิวาร์ดี ข่านสามารถป้องกันการโจมตีครั้งนี้และคงไว้ซึ่งตำแหน่งมหาเศรษฐี แต่จะไม่เห็นการทุเลาอีกทศวรรษ เนื่องจากพวกมาราธัสต้องเสนอราคาอีกหลายต่อหลายครั้งเพื่อไล่เขาออกจากที่นั่ง

ในปี ค.ศ. 1743 จังหวัดเบงกอลต้องเผชิญกับความโกรธเกรี้ยวของสองกองทัพมารธา - ทั้งสองอย่างที่มันเกิดขึ้นที่คนโง่เง่าซึ่งกันและกัน คนหนึ่งเป็นของ Raghoji และอีกคนหนึ่งเป็นของ Peshwa Nana Saheb ข่านใช้ประโยชน์จากการแข่งขันระหว่างหัวหน้าเผ่ามาราธาทั้งสอง และนำเปชวามาอยู่เคียงข้างเขา โดยสัญญาว่าจะจ่ายส่วยให้ในอนาคตอันใกล้ Raghoji ถูกขับออกไปอีกครั้ง

ความขัดแย้งหลายฝ่ายในปี ค.ศ. 1743 นั้นโหดร้ายสำหรับเบงกอล เขียน Shejwalkar: [กองกำลัง Peshwa] ดำเนินการต่อไปโดยกระทำการทารุณทุกประเภทระหว่างทางในดินแดนที่เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาปกป้อง กองทัพของ Raghoji ก็ทำเช่นเดียวกัน แต่อย่างน้อยเขาก็มาถึงอย่างเปิดเผยในฐานะผู้บุกรุก

เอกสารหลักฐานในสมัยนั้นยังเน้นย้ำถึงความทุกข์ทรมานของภูมิภาค Mahadji Hingane แห่ง Peshwa's Vakil เขียนเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1742 ว่า Peshwa ประกาศว่าเขากำลังเดินทางไป Raghoji และปล้นสถานที่หลายแห่งระหว่างทางเพื่อเป็นเครื่องบรรณาการ หลายคนพร้อมภรรยายุติชีวิตเพื่อหลีกเลี่ยงการกดขี่ การกระทำนี้ได้รับความไม่พอใจอย่างมากจากประชาชนทั่วไป

Raghoji กลับไปยังแคว้นเบงกอลในปี ค.ศ. 1744 และ ค.ศ. 1745 เมื่อกองทัพของเขาไปถึง Murshidabad ในปี ค.ศ. 1748 ชาวมราฐัสมาถึงแคว้นมคธ ในปี ค.ศ. 1750 พวกเขาบุกโจมตี Murshidabad อีกครั้ง ทุกระลอกการบุกรุก ความเสียหายที่เกิดขึ้นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ในที่สุด ในปี ค.ศ. 1751 หลังจากที่ตั้งค่ายพักแรมในแคว้นเบงกอลตะวันตกเป็นเวลานาน ชาวมาราธัสก็ได้บรรลุข้อตกลงกับอลิวาร์ดี ข่าน มหาเศรษฐีให้คำมั่นว่าจะถวายเครื่องบรรณาการประจำปีจำนวน 12 แสนรูปีและการเลิกใช้รัฐโอริสสาแก่ชาวมาราธัส ในทางกลับกัน Bhonsale ให้คำที่จะไม่กลับไปเบงกอล

สิบปีของการรุกรานมาราธาได้ทำลายเศรษฐกิจของเบงกอล ชาวดัตช์เชื่อว่ามีผู้เสียชีวิต 400,000 คน นักประวัติศาสตร์ พี.เจ. มาร์แชล สูญเสียช่างทอ ช่างม้วนไหม และผู้ที่ปลูกหม่อนในหนังสือของเขาที่ชื่อ เบงกอล: หัวสะพานของอังกฤษ: อินเดียตะวันออก ค.ศ. 1740-1828 มาร์แชลจดบันทึกเรื่องราวร่วมสมัยซึ่งกล่าวว่าผู้คนรู้สึกเศร้าใจมากจนต้องเหินเวหาแม้จะอยู่ในสัญญาณเตือนภัยในจินตนาการ และเดินไปรอบๆ เขตยากจนเช่น Birbhum รู้สึกถึงผลกระทบของการบุกรุกเป็นเวลานานกว่ามาก ซึ่งเกิดมาจากการขาดแคลนและราคาที่พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ข้อความภาษาเบงกาลีในศตวรรษที่ 18 'มหาราษฏระปุรานา' ให้รายละเอียดที่น่าสยดสยองของผลกระทบลึกที่การรุกรานได้ทิ้งไว้ในประเพณีของชาวเบงกาลี: พวกเขาตะโกนซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า 'ให้เงินเรา' และเมื่อพวกเขาไม่มีเงินพวกเขาก็เติมเต็มผู้คน รูจมูกด้วยน้ำและบางคนก็ยึดและจมน้ำตายในถังและหลายคนเสียชีวิตจากการหายใจไม่ออก โดยวิธีนี้พวกเขาได้กระทำการชั่วและความชั่วทุกประการ เมื่อเรียกร้องเงินแต่ไม่ได้ให้ พวกเขาจะฆ่าชายคนนั้น (ตามที่ทำซ้ำในหนังสือของมาร์แชล)

คำว่า 'bargi' เข้าสู่ภาษาและวรรณคดีเบงกาลีได้อย่างไร?

ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา ความทรงจำทางประวัติศาสตร์ของการรุกรานได้ค่อยๆ ซึมซาบเข้าสู่ภาษาและวรรณคดีเบงกอลสมัยใหม่ ในศตวรรษที่ 18 การรุกรานของ Maratha ได้รับการกล่าวขานอย่างแพร่หลายว่าเป็นการสังหารหมู่โดย 'bargis' เมื่อเวลาผ่านไป การปฏิเสธที่แนบมากับคำนั้นยังคงอยู่ในภาษาเบงกาลี วันนี้ เราใช้คำนี้ในขณะที่หมายถึงกองทหารกองโจรจำนวนมากที่เข้ามาจากภายนอกเพื่อก่ออันตราย นักภาษาศาสตร์ Pabitra Sarkar อดีตรองอธิการบดีมหาวิทยาลัย Rabindra Bharati ในเมืองกัลกัตตา กล่าว

ความกลัวของ Marathas ถูกจับได้ดีในเพลงคล้องจองของเด็ก ๆ ในภาษาเบงกอล:

โกกา ฆุมาโล, พาราจุราโล, บอร์กิเอโลเดเช /
Bulbulite dhan kheyechhe, khajna debo kishe?

(เมื่อเด็กๆ หลับไป ความเงียบเข้ามาเยือน เหล่าพ่อค้าแม่ค้ามาที่ดินแดนของเรา
นกปรอดกินข้าวแล้วต้องเสียภาษีอย่างไร)
คำนี้ยังปรากฏในเพลงพื้นบ้านเบงกาลียอดนิยม 'Dhitang dhitang bole':

aaye re aaye เข้าสู่ระบบ boye jaaye
megh gurgur kore chander shima naaye
พารุล บอน ดาเกะ จำปา ชุต อาเย
Bargi ra shob h (n) ake, komor bendhe aaye

(มาคนเดียวไม่เสียเวลา.
เมฆคำรามรอบขอบดวงจันทร์
ผืนป่าพาดริร้องแล้วรีบเร่งไปด้วยกัน
เหล่าบาร์จิตะโกนออกไป ไปเตรียมตัวกันเถอะ (สู้ๆ))

ภูมิประเทศที่อุดมสมบูรณ์และอุดมสมบูรณ์ของรัฐเบงกอลได้ดึงดูดชุมชนอื่นๆ หลายแห่ง รวมทั้งชาวอังกฤษที่แย่งชิงความมั่งคั่งจำนวนมากจากรัฐระหว่างที่พวกเขาปกครองที่นั่น การปกครองของชาวมุสลิมกินเวลานานหลายศตวรรษเช่นกัน ทว่าการรุกรานของมาราธาเป็นเวลานานนับทศวรรษถูกมองว่าก่อกวนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไม่ใช่ว่าอังกฤษ หรือผู้รุกรานอิสลามก่อนหน้าพวกเขา ไม่ถูกมองในแง่ลบในหลายพื้นที่ของรัฐเบงกอล นอกจากนี้เบงกอลเองก็ได้ช่วยปล้นเบงกอลมาหลายศตวรรษแล้ว แต่มันซับซ้อน การรุกรานของอิสลามกลายเป็นการปกครองของอิสลาม แต่รวมเข้ากับแคว้นเบงกอล จนถึงระดับที่ผู้ปกครองอิสลามแห่งแคว้นเบงกอลต่อสู้กับผู้รุกรานอิสลามที่ตามมาซึ่งมาจากทางเหนือของอินเดีย นักเขียน นักประวัติศาสตร์ และนักชาติพันธุ์วิทยา Sudeep Chakravarti อธิบายซึ่งหนังสือเล่มล่าสุดคือ 'Plassey: The การต่อสู้ที่เปลี่ยนเส้นทางประวัติศาสตร์อินเดีย'

Maratha บุกไปยัง subah ของเบงกอล, Bihar และ Orissa คล้ายกับการบุกของ Nadir Shah พวกเขากวาดทุกอย่างที่อยู่ข้างหน้าพวกเขา เผา ปล้นสะดม ฆ่า ข่มขืน ทำให้พิการ เพื่อให้ได้มาซึ่งความมั่งคั่งและติดตามการสะสมของ chauth จากมหาเศรษฐี Alivardi Khan เป็นต้น มันทำลายล้าง subah ในกัลกัตตา บริษัทอินเดียตะวันออกยังสร้าง 'คูน้ำมาราธา' เพื่อป้องกันผู้บุกรุกมาราธาอีกด้วย เขากล่าวเสริม จนถึงทุกวันนี้ยังมี Maratha Ditch Lane แม้ว่าเศษซากของคูน้ำจะหายาก

มีความคล้ายคลึงของหลักการที่แนบมากับการปกครองของอังกฤษ เป็นระบบมากขึ้น ไม่เหมือนที่ Marathas โหดเหี้ยมและวุ่นวายในการปล้นเบงกอลของพวกเขา Sarkar อธิบาย การรุกรานที่คล้ายกันนี้เกิดขึ้นโดยชาวอัฟกันในช่วงศตวรรษที่ 13 อย่างไรก็ตาม มันย้อนเวลาไปนานเกินไปและไม่ได้เข้าสู่หน่วยความจำและภาษาเบงกาลีแบบเดียวกับที่ 'bargis' ทำ

แบ่งปันกับเพื่อนของคุณ: