A Crimson Destiny

การศึกษาฆาตกรและอาชญากรรมที่ทำให้ชีวิตของเขาแตกสลาย

ปกหนังสือ ฮีท พูมณี.

ชื่อ : ฮีท ภูมณี
ผู้เขียน : แปลจากภาษาทมิฬโดย N Kalyan Raman
สิ่งพิมพ์ : จอมยุทธ์
หน้า : 244
ราคา : Rs 499

Chidambaram วางแผนที่จะตัดแขนของชายคนนั้นเท่านั้น การเปิดตัวของ Poomani's Heat ทำให้เราตกอยู่ในอาชญากรรม — เด็กอายุ 15 ปีฟันเคียวของเขาที่ชายชราที่ทรงพลัง ขณะที่เขาวิ่ง เขาได้ยินเสียงกรีดร้องของชายผู้นั้นดังขึ้นและจางหายไปราวกับเสียงร้องสุดท้ายของแพะในลานขายเนื้อ สำหรับส่วนที่เหลือของหนังสือ จนถึงประโยคสุดท้าย เด็กชายและอาวุธของเขาแทบไม่เคยแยกจากกัน ในช่องว่างระหว่างขอบเขตนิยายที่ความรู้สึกผิดและความไร้เดียงสาสูญเสียรูปร่างคงที่ของพวกเขา

นักเขียนชาวทมิฬและผู้ชนะรางวัล Sahitya Akademi Poomani เขียนเรื่อง Vekkai ในปี 1982 โดยได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องราวของนักฆ่าวัยรุ่นในชีวิตจริง นวนิยายคลาสสิกในวรรณคดีทมิฬได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษมานานกว่าสามทศวรรษโดย

น. กัลยัน รามัน. เมื่อเด็กก่ออาชญากรรมรุนแรง เขาเลือกได้เท่าไหร่? สังคมมีความรับผิดชอบต่อความหยาบช้าของเด็กมากแค่ไหน? นวนิยายที่บางเฉียบนี้ดูเหมือนจะแนะนำว่าแม้ว่าจะมีความหมายที่ดีและจริงจัง แต่คำถามเหล่านี้เป็นคำถามที่ผิดพลาดและเป็นข่าว สิ่งที่ยังคงมีความสำคัญคือเด็ก ความรู้สึกของเขา และโลกของเขา

ดังนั้น แม้ว่าเนื้อหาจะปรากฎบนหน้าหนึ่ง แต่สิ่งที่น่าสงสัยก็เกิดขึ้น นวนิยายเรื่องนี้ถอยห่างจากคราบเลือด และทำให้พื้นที่ว่างสำหรับผู้อ่านมองเห็น Chidambaram ได้ดีขึ้น เราเห็นเขาหนีออกจากบ้านและหมู่บ้านของเขา ในขณะที่ข่าวการสังหารแพร่กระจายออกไป เราเห็นเขาถูเสื้อสุนัขของเขาด้วยความเสน่หา สักครู่หลังจากที่เขาตีเจ้าของที่มีอำนาจ เราเห็นเขาล้างเคียวเปื้อนเลือดให้สะอาดแล้วมัดไว้ที่เอว เราเห็นเขาดูเงียบๆ จู่ๆ ก็กลายเป็นผู้ชายตามคำทำนายของพ่อกับอา

พ่อของเขา Paramasivam ก็กลายเป็นผู้ลี้ภัยเช่นกัน ในขณะที่เขาพาลูกชายของเขาไปที่ชนบทเพื่อรับความคุ้มครอง Ayya ​​ตามที่ Chidambaram เรียกเขา ถูกฉีกขาดระหว่างความภาคภูมิใจและความละอาย: เขารู้สึกว่าลูกชายของเขาไม่พอใจ ผู้ซึ่งรับหน้าที่แก้แค้น ขณะที่เราเข้าใจอย่างช้าๆ จากบทสนทนาสั้นๆ และตึงเครียดระหว่างพ่อ-ลูก นี่เป็นครอบครัวที่แหลกสลายด้วยความรุนแรง ดินแดนเล็กๆ ของพวกเขาดึงดูดสายตาของ Vaadukkaran ที่ทรงพลัง อัยยะยื่นมือออกไปปฏิเสธที่จะขายที่ดิน แต่พบว่าอันนัน ลูกชายคนโตของเขาถูกฆาตกรรม เป็นความร้อนแรงของความโกรธและความอยุติธรรมที่พวกเขาพกติดตัวไปด้วย

แม้ว่าปูมานีจะไม่เคยกล่าวถึงพลวัตของวรรณะ แต่ลักษณะลำดับชั้นของสังคมก็ไม่เคยมีข้อสงสัย นวนิยายเรื่องนี้เป็นการประเมินที่ชัดเจนและไร้เหตุผลว่าใครหนีจากอาชญากรรม และทำไม — และใครที่ถูกทิ้งให้รอความยุติธรรม ความไร้อำนาจคงอยู่สืบไปจากรุ่นสู่รุ่น ในวัยหนุ่ม พ่อของ Chidambaram ก็ติดคุกเช่นกัน เมื่อเขาประท้วงการกดขี่โดยผู้มีอำนาจ อัยยาเป็นตัวละครที่ซับซ้อนที่สุดของนวนิยายเรื่องนี้ เชื่อมั่นว่าต้องใช้ความรุนแรงเพื่อทวงศักดิ์ศรีของเขา แม้ว่าเขาจะรู้ว่ามันจะทำลายเสรีภาพของลูกชายของเขาอย่างไร ลูกชายไม่สามารถอยู่ด้วยความโกรธเพียงอย่างเดียวได้

ผู้ลี้ภัยอาศัยอยู่บนอะไร? นั่นเป็นคำถามที่สำคัญ ทุกวัน Chidambaram จะออกไปค้นหาคำตอบ ภูมิประเทศที่แผดเผาและแห้งแล้งซึ่งเต็มไปด้วยชีวิตและความรักในงานเขียนของปูมานี ไม่ใช่ศัตรูของเขา แต่เป็นเพื่อนเก่า ที่นี่ นอกเหนือจากความรู้สึกผิดและการลงโทษ จังหวะของชีวิตประจำวันยังนำพาเขาผ่านไป เขาตะลอนดินเพื่อหาอาหาร เขาเด็ดผลไม้และเถาองุ่นเปรี้ยว เขาปีนต้นปาล์มเพื่อค้นหาใบเตย และประดิษฐ์ภาชนะจากของที่เกลื่อนไปทั่ว เขาหยุดหลงใหลในความงามรอบตัวเขา เขาเก็บระเบิดไว้ข้าง ๆ และเล่นเกมในวัยเด็ก เขาทำเปลญวนสำหรับตัวเองและทอพวงมาลัยด้วยดอกไม้คุรุนดี

แม้ว่าผู้ตรวจสอบรายนี้จะไม่พร้อมที่จะตัดสินว่าอะไรที่หายไปในการแปล แต่การแปลภาษาอังกฤษนี้ก็ได้รับการบอกเล่าอย่างชัดเจน บทสนทนาที่น้อยที่สุดและไม่แสดงออกแม้แต่น้อยสื่อถึงความจริงที่ไม่ชัดแจ้งของความสัมพันธ์ในครอบครัว ภาษามีความนุ่มนวลและเป็นภาพยนตร์ รายละเอียดที่ไม่สร้างความรำคาญ — แสงไฟที่ริบหรี่ กลิ่นของดอกไม้ การจ้องมองของนกเค้าแมวในทุ่งนา — เน้นย้ำการมีอยู่ของโลกตามธรรมชาติที่มีความเป็นไปได้ สิ่งหนึ่งที่ประคองชีวิตมนุษย์ ในทุกความไม่สมบูรณ์ของมัน เป็นเรื่องที่น่ากังวลใจ หนังสือเล่มนี้ยังคงนิ่งเงียบเกี่ยวกับคำถามเกี่ยวกับความผิดของ Chidambaram หากไม่ได้หลบเลี่ยงไปทั้งหมด ดูเหมือนว่าจะแนะนำว่าศักดิ์ศรีของชีวิตมนุษย์ยังคงมีอยู่นอกเหนือจากอาชญากรรมและการลงโทษ ผู้อ่านเกือบจะเชื่อมั่น

แบ่งปันกับเพื่อนของคุณ: